ABLAMA MEKTUP (2)

Merhaba abla. Bugün senden ayrılalı tam otuzaltı gün oldu. Bir dakika bile seni anmadan günlerim geçmiyor. Seni ne kadar çok seviyormuşum meğer. Ne kadar çok sevenin varmış. Dünyayı saran bu lanet Corona virüsü nedeniyle bir çok arkadaş ve dostların katılamamasına rağmen, yeni yaşamına yolcu ederken çokça sevenlerin seni uğurlamaya katıldılar. Katılan, katılamayan dostlarımıza acımızı bizlerle paylaştığı için çok teşekkür ederim.

Ablam; anne-babamızla, çok sevdiğimiz büyükannemiz ve de biricik eşin Eşref’inle buluşabildin mi? Mehmet Dayı’nın kızları corona virüsü nedeniyle 65 yaş üstü olduklarından uğurlamaya gelemediler seni ama hepsi Rıza Dayı’nın çocukları torunlarına kadar bana başsağlığına geldiler. Seninle yaşadıkları hatıraları andık. Mehmet Dayımızın kızı Ülkü Abla, kızını Hacer’le beraber gönderip bana başsağlığı dileklerini iletti. Dün kızın Dilek’i aradım. Kırkıncı günün nedeniyle sana hayır lokması döktürecekmiş. Ablam buraları soracak olursan değişen hiçbir şey yok. Corona virüsü halen devam ediyor. Her gün dükkânıma giderken maskesiz gitmiyorum. Senin yanına arkadaşlarımla geldiğim zamanlar senin güzel sohbetlerini dinleyenlerle bir araya geldiğimiz zaman hep senden söz ediyorlar. Senin zaten çok misafirperver olduğunu biliyorum. Bu yüzden bunları sana yazıyorum. Yakın zaman önce beraber diktiğimiz ailemizden miras kalan Kaçeli tarlasındaki zeytin ağaçlarımın birine senin adını, diğerine ise eşin Eşref’in adını verdim. Eşref Hocamla yine yan yanasınız. Seni özlediğim zaman isminizi taşıyan ağaçlara bakacağım artık. Onları yalnız bırakmayacağım. Tıpkı tarlada zeytin fidanlarını birlikte dikerken bana gösterdiğin ağaçlara Babamız ve ablamız Nezahet’in diktikleri ağaçlara onların adını verdiysem diğer ağaçlardan ikisine de sizi adınızı verdim. İzin alamadım senden ama artık kusuruma bakmazsın. Biliyorsun sen de çok severdin zeytin ağacı dikmesini. Ablam sen Çevreyi, doğayı, çok seven biriydin İlçemizdeki çevremizi korumak için yaptığımız her eylemlerde yanımızdaydın. Katkıların için binlerce kez teşekkürler.

Ablam daha çok yazmak istiyorum ama seni yormayım ve çok uzun olmasın istedim yazım. Gittiğin yerde buluştuğun tüm dostlarına selamlar…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

YAŞANMIŞ ANILAR!

YAŞANMIŞ ANILAR!  Bir köy çocuğu olarak geldim dünyaya. Bir yılkı atı kıvamında büyüdük yetiştik, türlü badireleri geçerek. Bu zamana gelinc...