DEPREMİN ARDINDAN


 

Sevgili okurlarım uzun zamandan bu yana yerel gazetelere yazı yazmıyordum. Malum ilk kitabım “Ben’im Alaçatı”yı ve “Yaşamım” kitabımın son revizeleriyle uğraşıyorum. Bugün “Gündem Çeşme” internet gazetesinin imtiyaz sahibi Denizhan Güzel arkadaşımı telefonla aradım. Hâl ve hatırını sormak için. Telefonu kapatırken bana “Ömer abi neden yazı yazmıyorsun, sıkıntılarını içine gömüyorsun? Deyince “Haklısın” dedim ve bu hafta yazı yazmak istedim. Çok kötü dönemlerden geçiyoruz. Pandemi günlerini hep birlikte yaşadık, Günlerce ev hapsi, normal günlerde sürekli maskeyle yaşamasını öğrendik. 6 Şubat günü yataklarımızdan uyandığımız zaman Türkiye’de çok büyük bir depremin haberlerini duyduk. Televizyonlar, ulusal gazeteler deprem haberlerini aralıksız Türkiye ve Dünya’ya bildiriyorlardı. 10 ilimizde, ilçe ve köylerinde deprem değil sanki kıyamet kopmuş gibiydi. Yıkılan binalar, göçük altında kalan insanlarımız, televizyon ve ulusal basın vefat sayılarını halkla paylaşıyorlar. Bugün onuncu gün olmasına rağmen göçük altından canlıları kurtarmaya çalışan ekipler cansiperane çalışmamaları hep beraber takip ediyoruz.  


 

 

Birinci deprem, ikinci deprem, üçüncü deprem ders almadık mı? Biz yorulduk artık siyasilerden ve siyasetin kirliliğinden. Çıkar, menfaat, din sömürüsü, inanç dürüstlüğün ve doğruluğun yolundan geçer. Her depremin ardından saniyelere sığan anları yaşayıp hala ders almamışçasına yaşama başka pencereden bakıyorsunuz. Ama ne organize oluyor ne yönetebiliyor. Tekbirle işi çözdüğü sanıyor. Ve çıkarı menfaati için din sömürüsüne yalana dolana vicdansızlığa devam, ediyor. Maalesef Allah kitapla bu işler yürümüyor. Bizim tek kurtuluşumuz bilimden geçiyor. Bilim, insanlarının uyarılarını dikkate alıp harekete geçilmesi geriyor artık. Gerekli önlemler için bir an önce adım atılmalı, bütçeler, komisyonlar oluşturulmalı.

 

Takdiri ilahi, kader diyerek bunların önüne geçemeyiz.  Of ya yazacak çok şey var dilim varmıyor. Yoruldum. İnancımı kaybetmek üzereyim. Yitirdiğimiz canlara rahmet, kurtulan yaralılara şifalar diliyorum.

  

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

YAŞANMIŞ ANILAR!

YAŞANMIŞ ANILAR!  Bir köy çocuğu olarak geldim dünyaya. Bir yılkı atı kıvamında büyüdük yetiştik, türlü badireleri geçerek. Bu zamana gelinc...