İNSAN OLMAK!

 Tek başıma dükkanımda oturmuş geçmiş yıllarımı düşünüyorum.Aynı zamanda kendimle de hesaplaşıyor ve ben kimim diye sorguluyorum.Kalkıp aynaya baktım bir müddet kendimi seyrettim.Aynadaki Ömer bunları söyledi bana.Sonra bu cümleler döküldü içimden.

Bazen en büyük kayıp, seni en çok büyütendir. En büyük yalnızlık, seni en çok sen yapandır. İnsan, en çok yoklukta var olur. Çünkü eksildikçe, fazlalıklarını atar. Kırıldıkça, gerçeği görmeye başlar. Parçalandıkça, aslında hiç kimsenin tamamen sağlam olmadığını anlar. Ve o zaman fark eder ki; var olmak, sadece nefes almak değil, hissetmektir. Yeter ki İnsan ol dedim kendime..
28 ŞUBAT  2025


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

YAŞANMIŞ ANILAR!

YAŞANMIŞ ANILAR!  Bir köy çocuğu olarak geldim dünyaya. Bir yılkı atı kıvamında büyüdük yetiştik, türlü badireleri geçerek. Bu zamana gelinc...